Müteselsilen basit zimmet - kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/11518 Esas 2018/6421 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11518
Karar No: 2018/6421
Karar Tarihi: 01.10.2018

Müteselsilen basit zimmet - kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/11518 Esas 2018/6421 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği ve müteselsilen basit zimmet suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın fiilini açığa çıkarmamak için hileli davranışlar sergilediğini belirtmiştir. Yapılan incelemede, sanığın eylemlerinin tamamının basit zimmet suçunu oluşturduğu kabul edilmiştir. Ancak, mahkeme sanığın eylemlerinin nitelikli zimmet vasfında olmasına rağmen basit zimmetten hüküm kurulduğunu belirtmiştir. Mahkeme, para cezasının meydana gelen zarara göre belirlenmesi gerektiğini fakat tespit edilen para cezasının teselsül nedeniyle artırılamayacağının göz önüne alınmadığını belirtmiştir. Sanığın memuriyetten müebbeten mahrumiyetine de karar verilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 765 sayılı Yasanın 94. maddesi ve 95/2. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 219/son maddesi, 202. maddesi ve 80. maddesi gösterilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2014/11518 E. , 2018/6421 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müteselsilen basit zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Eylemlerin bir bütün halinde müteselsilen basit zimmet suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
765 sayılı Yasanın 94. maddesindeki ihtaratın ve 95/2. maddesi hükmünün gerekçeli karara mahallinde ilavesi mümkün görülmüş, sanığın fiilin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla gerçekleştirdiği mal edinme eylemlerinin nitelikli zimmet vasfında bulunmasına karşın, basit zimmetten hüküm kurulması ve 765 sayılı TCK"nın 219/son maddesi uyarınca memuriyetten müebbeten mahrumiyetine de karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmaması, 765 sayılı TCK"nın 202. maddesinde öngörülen para cezasının meydana gelen zarar esas alınarak belirlenmesi karşısında tayin edilen para cezasının ayrıca aynı Kanunun 80. maddesi uyarınca teselsül nedeniyle artırılamayacağının gözetilmemesi ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 04/03/2008 gün ve 2008/6-47, 2008/43 sayılı Kararında vurgulandığı gibi yanılgılı uygulama nedeniyle sanığa bir kez daha atıfet sağlanamayacağı durumları gözetilerek bozma sebebi sayılmamıştır.

Bozmaya uyulup, delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 01/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.