MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 11.06.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, mirasçılık belgesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, 15.10.1986 tarihinde ölen muris ...’in mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile murisin mirasçılarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"un 17. maddesi uyarınca; mirasçılık ve mirasın geçişi, miras bırakanın ölüm tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir.
Tarafların murisi 15.10.1986 tarihinde öldüğünden olayın çözümünde uygulanacak kanun hükmü 4721 sayılı Kanun hükümleri olmayıp, murisin ölüm tarihinde yürürlükte olan 743 sayılı Yasanın 23/11/1990 tarihinde yürürlüğe giren 3678 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki hükümleridir. Yürürlükten kaldırılan 743 sayılı Türk Kanun"u Medenisi"nin 439/1 maddesi hükmüne göre, 23.11.1990 tarihinden önceki ölüm olaylarında birinci dereceden mirasçılar, vefat edenin alt soyudur ve 444/2. maddesi hükmüne göre sağ kalan eş ana, baba ve bunların füruu ile birlikte mirasçı olursa seçimlik hakkı olup, mirasın 1/4 oranında mülkiyet veya yarısının intifa payı hakkına sahip olacaktır. Ayrıca 743 sayılı Türk Kanun"u Medenisi"nin 447. maddesi hükmüne göre de; evlatlık ve altsoyu, kendisini evlat edinen kimseye, nesebi sahih füruu gibi mirasçı olurlar.
Somut olayda; muris ...’in ölüm tarihinde sağ olan kızı ...’un mirasçı olduğu, ...’un 29.06.1997 tarihinde evli ve çocuksuz olarak vefat ettiği, eşi ...’un 743 sayılı Türk Medeni Kanununun 444. maddesi hükmünde yazılı pay oranı üzerinden mirasçı olduğu, Mahmut’un vefatı ile geriye 08.09.1998 tarihinde evlat edindiği ...’un tek başına mirasçı olduğu anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece, ...’un, ...’un tek mirasçısı olması gerekirken Ünal’ın eşinin ve çocuklarının da mirasçı olarak kabul edilerek mirastan pay verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 07.12.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.Başkan