MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17.Ceza Dairesinin 10/06/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I- Sanıklar ... ve ... hakkında suç eşyasının kabul edilmesi, sanık ... hakkında hırsızlık ile sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan beraat; sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ile sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... savunmanları ile katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,

II- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından beraat; sanıklar ..., ... ve hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1) Oluş ve dosya kapsamına göre, sanık ...’nın sanıklar ..., ..., ..., ... ve ...’nun eylemlerine el ve iş birliği içerisinde hareket ettiği gözetilmeden, sanık hakkında yerinde ve yeterli olmayan yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,

2)Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması ve suçun işlendikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşması durumunda uygulunabilecek olan 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde tutularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması, mağdurun zararını giderme, tazmin koşullarının varlığı halinde uygulanabilecek CMK 231. maddesinin koşulları ve sonuçları aynı olmadığı gibi hükmedilen cezanın 2 yıl veya az süreli hapis olması veya adli para cezası olması halinde öncelikle yasal zorunluluk olan CMK 231. maddesindeki koşulların bulunup bulunmadığı resen değerlendirilerek olumsuz sonuca ulaşılması halinde cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin 5237 sayılı Kanun 51. maddesi yönünden değerlendirme yapabilecektir. Anayasanın 141 ve 5271 sayılı CMK. 34-230 maddelerince gösterilen ilkeler bağlamında cezanın şahsileştirilmesine ilişkin gerekçeninde yasal ve denetlenebilir olması zorunludur.

Hal böyle olunca; sanıklar ..., ..., ... 16.08.2011 tarihinde işledikleri konut dokunulmazlığını ihlal suçundan yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden “Sanıkların aynı zamanda hırsızlık suçundan da cezalandırılmış olmaları nazara alınarak...” “CMK 231. ve TCK 51. maddelerinin uygulama olanağının bulunmadığına” denilerek Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK’nun 34. ve 230. maddelerine aykırı davranılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... savunmanları ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 20/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.