Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalı ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine yapılan sosyal sigorta yardımları sonucu uğranılan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun gelirler yönünden rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, Kurum tarafından gönderilen peşin değer cetvelindeki gelire girme tarihi itibariyle bağlanan gelirin ilk peşin değeri olan (sosyal yardım zammı da dahil edilerek ) 1.018,32 TL"nin davalıların toplam kusuruna (%70) isabet eden miktarıyla sınırlı karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik rücu alacağına hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Öte yandan Anayasa’nın 152 ve 153. maddelerinde öngörülen düzenleme uyarınca, Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarının Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmesi ile birlikte, elde bulunan ve kesinleşmemiş tüm davalarda uygulanmasının zorunlu olması karşısında, iptal kararının Resmi Gazetede yayınlandığı 21.03.2007 tarihinden sonra, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 33. maddesi uyarınca, yürürlükteki yasaları uygulamakla yükümlü bulunan mahkemelerin ve giderek Yargıtay’ın, iptal kararı ile yürürlükten kalkan bir yasa maddesine dayanarak inceleme yapma ve karar verme yetkisi bulunmadığından; dava tarihindeki mevzuat ve içtihatlara uygun olarak açılan davanın, anılan iptal
hükmü nedeniyle oluşan hukuksal durum gereğince kısmen reddine karar verilmesinde, tarafların sorumluluğu bulunmamakta olup bu nedenle; davacı Kurumun davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip yargılama gideri ve vekalet ücretiyle sorumluluğuna karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyize dair hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün fıkrasının silinerek, yerine, “Davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, 1-)712,82 TL gelirin tahsis onay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, 2-) 1000,41 TL tedavi giderinin sarf tarihinden itibaren, 450,50 TL geçici iş göremezlik ödemesinin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, 3-)Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli olan 141,58 TL karar ve ilam harcının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye irat kaydına, 4-)Kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine 1.000 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak, davacıya verilmesine, 5-)Bu dava nedeniyle yapılan 1093,25 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak, davacıya verilmesine, 6-)Davalı ... tarafından yapılan 372 TL yargılama giderinin kabul red çoranına göre bulunan 204,60 TL"sinin davacıdan alınarak, davalıya verilmesine” yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan, ..."ndan alınmasına, 09.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.