Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6461 Esas 2020/3929 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6461
Karar No: 2020/3929
Karar Tarihi: 24.06.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6461 Esas 2020/3929 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur. Dosyada yer alan delillere göre, sanık sevk ve idaresindeki araçla yaya geçidi üzerinde geçen kişiye çarparak onun 4. derece kemik kırığı ile yaralanmasına sebep olmuştur. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğu kanaatine vararak mahkumiyet kararı vermiştir. Yargılama süreci, delillere ve kanunlara uygun şekilde ilerletildiği için mahkeme kararı isteme uygun olarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK 89/1 ve 89/2-b madde: Taksirle yaralama suçunu düzenler.
- TCK 62/1 madde: Ceza miktarının belirlenmesine ilişkin hükümleri içerir.
- TCK 52/2-4 madde: Adli para cezasının ödenmemesi durumunu ve bunun sonuçlarını açıklar.
- TCK 53/6 madde: Tazminat hükümlerini düzenler.

12. Ceza Dairesi 2019/6461 E. , 2020/3929 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre, olay günü gece vakti aydınlatmalı iki şeritli bölünmüş yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında yolun sağından soluna doğru geçen katılan yayaya yaya geçidi üzerinde çarpması neticesinde katılanın 4. derece kemik kırığı ile yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.