Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5044 Esas 2020/1732 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5044
Karar No: 2020/1732
Karar Tarihi: 10.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5044 Esas 2020/1732 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat metni, Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen bir hüküm ile ilgilidir. Sanık, güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir. Sanığın işlettiği tüpçü dükkanının yanında katılana ait işyeri bulunmaktadır. Katılanın işlerinin yoğun olduğu dönemlerde işyerinde yapmış olduğu fatura tahsilatı karşılığındaki paraları sanığa verip banka hesabına yatırmasını istediği, sanığın verilen paraların bir kısmını bankaya yatırdığı bir kısmını da kendisine ayırdığı, olay tarihinde de banka görevlisinin katılana yatırması için gönderdiği paradan 2.300 TL'ye kadar olan kısmını eksik yatırdığı tespit edilmiştir. Katılanın banka hesap dökümünde yapmış olduğu araştırmada, sanığa bankaya yatırılması için verdiği paralardan 7.240 TL'ye kadar olan kısmını bankaya yatırmadığı tespit edilmiştir. Sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilmiştir ve mahkeme tarafından bu iddia kabul edilmiştir. Mahkeme, sanığın üzerine atılı suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı vermiştir. TCK'nın 155/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri bu kararda geçmekted

15. Ceza Dairesi 2018/5044 E. , 2020/1732 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK.nın 155/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın Telekom bayi, sanığın da katılana ait işyerinin yanında tüpçü dükkanı işlettikleri, katılanın işlerinin yoğun olduğu dönemlerde işyerinde yapmış olduğu fatura tahsilatı karşılığındaki paraları sanığa verip banka hesabına yatırmasını istediği, sanığın verilen paraların bir kısmını bankaya yatırdığı bir kısmını da kendisine ayırdığı, olay tarihinde de banka görevlisinin katılana yatırması için gönderdiği paradan 2.300 TL"nin sanık tarafından eksik yatırıldığını söylemesi üzerine; katılanın banka hesap dökümünde yapmış olduğu araştırmada sanığa bankaya yatırılması için vermiş olduğu paralardan 7.240 TL parayı bankaya yatırmamış olduğunu tespit ettiği, bu şekilde sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın tevilli ikrar yollu savunmaları, katılan beyanları, tanıkların anlatımları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması yönünden araştırma yapılmadığı, sanığın suç işleme kastının mevcut olmadığı gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.