Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/17553 Esas 2007/6399 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/17553
Karar No: 2007/6399

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/17553 Esas 2007/6399 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafın açtığı davada, mahkeme tarafından verilen kararda nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilme talebiyle 2. Hukuk Dairesi'ne başvurulmuştur. Daire, delillerin kanuna uygunluğu ve takdirinde bir yanlışlık olmadığına karar vererek sair temyiz itirazlarının yersiz olduğuna hükmetmiştir. Ancak manevi tazminat miktarının kadın yararına hükmolunan olayın ağırlığına nazaran az olduğunu belirterek daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği kanun maddelerine dayanarak açıklanmıştır. Bu doğrultuda Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 44. ve 49. maddeleri gereğince daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak, kararın manevi tazminat yönünden bozulmasına karar verilmiş, diğer bölümlerin ise onanmasına hükmedilmiştir. Detaylı kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4 ve 174/2. maddeleri, Borçlar Kanunu'nun 44 ve 49. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2006/17553 E. , 2007/6399 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       : Gökçebey A.H. ( Aile ) Mahkemesi
TARİHİ        : 29.06.2006
NUMARASI       : 19- 227
TEMYİZ EDEN       : Davacı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran *kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
* Türk Medeni Kanununun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Borçlar Kanununun 44. ve 49. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK.174/2) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın 2. bentde açıklanan sebeplerle manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise 1"nci bentdeki nedenlerle ONANMASINA,temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.04.2007 (Pzt.)