Hırsızlık - mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4983 Esas 2019/5837 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ... müdafinin sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat ve mala zarar verme suçundan verilen düşme hükümlerine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafinin temyiz talebinin "beraat ve düşme" kararlarının gerekçesine ve de yargılama giderine yönelik olmadığı anlaşılmakla, kararı temyiz etmesinde de hukuki yarar bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafinin temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
2)Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 gün 274-300; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK"nun 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevinin, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış bulunduğundan, Yargıtay’a ait olduğu, sanık ..."in tebliğ tarihinde askerde bulunduğu, öğrenme üzerine gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık ...’ın alınan savunmasında, müştekinin evine 17:00 sıralarında, sanık ...’ın alınan savunmasında müştekinin evine 18:00 – 18:30 sıralarında girdiklerini beyan ettikleri, tüm sanıkların soruşturma aşamasında alınan savunmalarında ise müştekinin evine öğleden sonra girdiklerini beyan ettikleri, suç tarihi itibarıyla güneşin batış saatinin 17:08 olduğu
ve 1 saat sonrasının geceye tekabül ettiğinin anlaşılması karşısında; müştekiye yönelik eylemin şüphe bulunduğundan dolayı gündüz işlendiğinin kabulünün gerektiği gözetilmeden, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK"nun 116/4. maddesiyle temel cezadan arttırım yapılması,
2) Sanık ... hakkında hüküm kurulurken iddianamede yer verilmeyen TCK’nun 58. maddesinin ve sanık ... hakkında hüküm kurulurken iddianamede yer verilmeyen TCK’nun 119/1-c maddesinin, sanıklara ek savunma hakkı tanınmadan uygulanması suretiyle 1412 sayılı CMUK’nun 226. maddesine aykırı davranılması sonucu savunma hakkının kısıtlanması,
3)Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan Bolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/39 Esas ve 2009/256 Karar sayılı ilamına konu olan eylemin, işlendiği tarihte sanığın henüz 18 yaşını ikmal etmediği, 5237 Sayılı TCK"nun 58/5. maddesi uyarınca fiili işlediği sırada 18 yaşını doldurmamış kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca bir ilamının da bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.