Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/13291 Esas 2022/915 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 47. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 23. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere ve özellikle dava dilekçesindeki açıklamalar ışığında kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağı bakımından davanın kısmi, diğer alacak kalemleri bakımından ise belirsiz alacak davası olarak açıldığının anlaşılmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında yıllık ücretli izin alacağına yürütülmesi gereken faizin başlangıç tarihi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Dava dilekçesinde, yıllık ücretli izin alacağı bakımından davanın kısmi dava olarak açıldığı açıkça belirtilmiş olduğuna göre, bu alacağın dava dilekçesinde talep edilen miktarına dava tarihinden, ıslah dilekçesi ile talep edilen miktarına ise ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi yerine alacağın tamamı bakımından dava tarihinden faiz yürütülmesi hatalıdır. Açıklanan husus bozma sebebi ise de; yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, ilk derece mahkemesinin 17.7.2018 tarihli kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalının istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, yukarıda yazılı sebepten İlk Derece Mahkemesi kararının,
“Net 10.773,69.-TL yıllık izin ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki beşinci paragrafının hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına; yerine, “Net 10.773,69.-TL yıllık izin ücretinin 100,00 TL’sinin dava tarihinden itibaren, bakiyesinin ise 10.11.2017 olan ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 24.01.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.