Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/490 Esas 2022/923 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının yurtdışı şantiyelerinde çalışmış olan davacının iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini ve ödenmeyen işçilik alacaklarının bulunduğunu öne sürerek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ödeme yapılarak veya kendi isteğiyle sona eren çalışmalarının dikkate alınmaması gerektiğini; ödemelere ilişkin bir kısım belgeler ile tercümelerinin dosyaya sunulduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 18.06.2020 tarih 2020/1952 esas ve 2020/7213 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Mahkemece hükmün infazı mümkün şekilde doğru kurulup kurulmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, dava konusu alacaklar ve yargılama gideri yönünden müteveffa işçinin mirasçıları olan davacıların miras payları oranında hüküm kurulması gerekirken, hak ve yükümlülüklerin mirasçıların payları oranında olduğu belirtilmeksizin karar verilmiş olması hatalıdır. Belirtilen husus infazda tereddüt yaratır mahiyette olduğundan bozma sebebi ise de; yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının hüküm kısmının;
“1” numaralı bendinin A, B ve C fıkralarından sonra gelen “birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklindeki paragrafta ve “4”, “6” ve “7” numaralı bentlerinde yazılı ''davacıya verilmesine'' ibaresinin hüküm yerinden çıkartılmasına; yerine, ''müteveffa işçi ...’in mirasçılık belgesinde yazılı miras payları oranında davacılara verilmesine'' sözcüklerinin yazılmasına;
“5” numaralı bendinde ve “8” numaralı bendinde yazılı “davacıdan alınarak davalıya verilmesine” sözcüklerinin hüküm yerinden çıkartılmasına; yerine “ müteveffa işçi ...’in mirasçılık belgesinde yazılı miras payları oranında davacılardan alınarak davalıya verilmesine” sözcüklerinin yazılmasına,
Son olarak “7” numaralı bendin sonunda yazılı “kalan kısmının davacı üzerinde bırakılmasına” ibaresinin hüküm yerinden çıkartılmasına; yerine “kalan kısmının müteveffa işçi ...’in mirasçılık belgesinde yazılı miras payları oranında davacılar üzerinde bırakılmasına ” sözcüklerinin yazılmasına; hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 24.01.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.