MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 09/05/2017 tarih ve 2016/181 E- 2017/188 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin esastan reddine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 17/05/2018 tarih ve 2017/1685 E- 2018/563 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1901 yılında kurulan müvekkili şirketin o tarihten beri “MEGUIAR’S” markası altında faaliyetlerini sürdürdüğünü, anılan markasını 07.07.2003 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davalı nezdinde tescil ettirdiğini, müvekkilinin 2003/17478 sayılı “MEGUIAR’S” ibareli markasının, tanınmış marka statüsüne alınması için davalıya başvurduğunu, talebin YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, müvekkilinin “MEGUIAR’S” markasının WIPO tarafından tavsiye edilen ortak karar ile Yargıtay kararlarındaki kriterleri yeterince karşıladığını, Paris Sözleşmesinin 1. mükerrer 6. maddesi anlamında tanınmış markanın dünyaca tanınmış markadan farklı olarak algılanması gerektiğini ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-2345 sayılı kararının iptali ile müvekkilinin 2003/17478 sayılı “MEGUIAR’S” ibareli markasının tanınmış marka olarak kayıt altına alınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, davacı tarafından markasının tanınmışlığa ilişkin yeterli delil sunulmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı markasının uzun süredir kullanıldığı, bu kullanımın geniş halk kitlelerine yayıldığı, söz konusu kullanımın Türkiye"yi de kapsayacak biçimde olduğu, tanıtım faaliyetlerinin ulaştığı yoğunluk ve halk kesimleri itibariyle markaya ciddi bir ekonomik önem kazandırıldığı, davacının "MEGUIAR"S+ŞEKİL" ibareli markasının, "otomobil yüzey koruma ve boyalı yüzey temizlik ve bakım ürünleri yönünden bir kişiye veya teşebbüse sıkı sıkıya bağlı, garanti, kalite, kuvvetli reklam ve yaygın bir dağıtım içeren, ayırt ediciliği yüksek ve tanınmış marka olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"in 01/03/2016 tarih, 2016-M-2345 sayılı kararının iptaline, davacının 2003/17478 sayılı "MEGUIAR"S+Şekil" ibareli markasının, otomobil yüzey koruma ve boyalı yüzey temizlik ve bakım ürünleri için tanınmış olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Karar aleyhine, davalı TPMK vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, dosya üzerinden yapılan incelemede; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dosyada mevcut içinde makine mühendisi bilirkişinin de bulunduğu bilirkişi heyetince hazırlanan raporda, 556 sayılı KHK"nın 7/1-i ve 8/4. maddeleri kapsamında tanınmışlığa ilişkin değerlendirmeler de yapılarak davacı adına tescilli 2003/17478 sayılı "MEGUIAR"S" ibareli markanın, "otomobil yüzey koruma ve boyalı yüzey temizlik ve bakım ürünleri" yönünden tanınmış olduğunun açıklandığı ve bu rapar benimsenerek mahkemece kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle, davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"den alınmasına,16/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.