Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2373 Esas 2019/12274 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2373
Karar No: 2019/12274
Karar Tarihi: 11.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2373 Esas 2019/12274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçlamasıyla mahkumiyet kararı temyiz edilmiş. Ancak, uzlaşma prosedürlerinin yerine getirilmesi gerektiği belirtilerek dosya Daire tarafından bozulmuş. Müştekinin uzlaşma teklifine yanıt verememesine rağmen tekrar uzlaşma prosedürü işletilmediği için dosya tekrar bozulmuş. Sanığın temyiz itirazları kabul edilerek karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi (hırsızlık suçu), 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi (suçun işlendiği zamanki kanunun uygulanması) ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddeleri (uzlaştırma prosedürleri) gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/2373 E. , 2019/12274 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması yönüyle Dairemizin 24/05/.2017 tarih 2013/326 esas, 2015/64 karar sayılı ilamı ile bozulduğu ve bozma sonrası sanığın uzlaşmayı kabul ettiği, müştekiye ise askerde olması sebebiyle uzlaştırma davet mektubunun bilatebliğ döndüğü ve uzlaştırmacanın müştekinin nerede askerlik yaptığını belirleyemediği gerekçesi ile uzlaştırmanın gerçekleşmediğinden bahisle Cumhuriyet Başsavcılığına iade edildiği anlaşılmakla; Uzlaştırma Yönetmeliği’nin 29. maddesinin 6. fıkrasına göre ""Uzlaştırmacının uzlaşma teklifinde bulunacağı şüpheli, sanık, katılan, mağdur veya suçtan zarar gören ya da kanunî temsilcilerine iletişim araçlarıyla ulaşılamaması hâlinde açıklamalı uzlaşma teklifi büro aracılığıyla yapılır. Bu işlem uzlaştırmacının, büroya başvurarak teklif formunu vermesi üzerine gerçekleştirilir "" hükmü gereği tekrar uzlaştırma bürosunca müştekiye uzlaşma teklifinin yapılmadığının anlaşılması karşısında; usulüne uygun uzlaştırma prosedürü işletilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.