Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22486 Esas 2021/819 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22486
Karar No: 2021/819
Karar Tarihi: 25.01.2021

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22486 Esas 2021/819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasıyla ilgilidir. Sanık suçlu bulunmuş ve cezalandırılmıştır. Kararda, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı vurgulanmıştır. Diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen ceza TCK'nın 143. maddesi uyarınca fazla tayin edilmiş ve adli sicil kaydındaki tehdit suçu mahkumiyeti tekerrüre esas alınarak TCK'nın 58. maddesi uygulanmıştır. Bu durum, uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği bir yasayla değişmiştir ve sanığın eylemi TCK'nın 106/1-1 maddesi kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, tekerrür hükümlerinin uygulanması için uyarlama yargılaması yapılması gerektiğine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Hırsızlık suçu 5237 sayılı TCK'nın 141/1 ve 143. maddelerinde düzenlenirken, uzlaşma kapsamına alınmamıştır. Tekerrür hükümleri ise 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve TCK'nın 58. ve 106/1-1 maddelerinde yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/22486 E. , 2021/819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 141/1 ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamede bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sair temyiz itirazlarının reddi ile; Ancak
1)Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143 maddesi uyarınca 1/2 artırım yapılırken 3 yıl yerine, 4 yıl hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini ,
2)Sanığın adli sicil kaydında yer alan Kahramanmaraş 2 Sulh Ceza Mahkemesinin 06.11.2012 tarihli 2011/798 Esas - 2012/1005 Karar sayılı ilamına konu tehdit suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 106/1-1 maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı ve adli sicil kaydına göre uzlaşma kapsamına alınmayan başkaca tekerrüre esas nitelikte mahkumiyetinin bulunmadığı nazara alındığında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı"nın ve sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 25/01/2021gününde oy birliğiyle karar verildi.