Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/956 Esas 2020/4126 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/956
Karar No: 2020/4126
Karar Tarihi: 30.06.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/956 Esas 2020/4126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, boşandığı eşiyle birlikte yaşadığının tespit edildiği için yetim aylığını kesen kurum işleminin iptalini istemiş ancak ilk derece mahkemesi reddetmiştir. Davacı vekili, istinaf yoluna başvurmuştur fakat istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Karar, davacı vekilinin temyiz isteğiyle Yargıtay'a taşınmıştır. Temyiz incelemesi sonucunda, davacının kanun hükümlerine uymayan temyiz itirazları reddedilmiş ve ilk derece mahkemesinin hükmü onanmıştır. Mahkeme kararında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi ile ilgili açıklamalar yer almaktadır. Bu maddelerde, temyiz konusu hükmün, belirli ve sınırlı olarak sayılan hallerden herhangi birine uymaması halinde temyiz incelemesinin duruşmasız yapılacağı belirtilmektedir. Mahkeme, dosyanın bu hükme uymadığı sonucuna vararak temyiz incelemesini duruşmasız yapmıştır.
10. Hukuk Dairesi         2020/956 E.  ,  2020/4126 K.

    "İçtihat Metni"

    Bölge Adliye
    Mahkemesi : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
    No : 2018/3082-2019/1915
    İlk Derece
    Mahkemesi : Ankara 37. İş Mahkemesi
    No : 2017/138-2018/426

    Dava, davacının boşandığı eşiyle birlikte yaşadığının tespiti üzerine, yetim aylığını kesen Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.