Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4551 Esas 2019/12368 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4551
Karar No: 2019/12368
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4551 Esas 2019/12368 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, temyiz talepleri süresinde olduğundan Yargıtay tarafından incelendi. Kararı veren mahkeme, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların, kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgili olduğundan ve sadece taşınır malın veya alacağın değerinin dikkate alındığından bahsetti. Dosyadaki miktarın temyiz kesinlik sınırı kapsamında olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Davacının temyiz itirazları ise reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri.

22. Hukuk Dairesi 2019/4551 E. , 2019/12368 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Davalı Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın toplamı 1.000,00 TL olup karar tarihi itibari ile 3.200,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının talep halinde ilgiliye iadesine,
2- Davacı Temyizi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 30.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.