Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/14430 Esas 2016/13741 Karar Sayılı İlamı

Kişilerin huzur ve sükununu bozmak ve tehdit suçlarından meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda ...Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 11/09/2015 tarihli ve 2015/23763 soruşturma 2015/17412 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin ... Sulh Ceza Hâkimliğinin 27/10/2015 tarihli ve 2015/3034 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün Müdürlüğü"nün 21.06.2016 gün ve 94660652-105-06-2696-2016-KYB sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/07/2016 günlü ve 2016/280021 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi.,
Dosya kapsamına göre, müştekinin, kimliği meçhul şüpheli tarafından huzur ve sükununun bozulduğu iddiası üzerine yürütülen soruşturma sonucunda, kimliği meçhul şüpheli hakkında soyut iddia dışında delil bulunmadığı gerekçesiyle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 160. maddesinde yer alan “Cumhuriyet savcısı, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlar. Cumhuriyet savcısı, maddî gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, emrindeki adlî kolluk görevlileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan delilleri toplayarak muhafaza altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür.” şeklindeki düzenleme karşısında, Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmak zorunda olduğu, Cumhuriyet savcısı tarafından müştekinin şikâyet dilekçesi üzerine herhangi bir araştırma yapılmaksızın karar verildiği, müştekinin dilekçesinde geçen iddialara ilişkin araştırma yapılması, site güvenlik görevlilerinin dinlenilmesi, şikayet ekinde ibraz edilen güvenlik kamera görüntülerinin incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden... Sulh Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 27/10/2015 gün ve 2015/3034 D. İş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 27/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.