Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, iş kazası sonucu sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödeneği ile yapılan tedavi giderinin tamamının 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, yazılı biçimde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı işveren idare avukatı ile, diğer davalı ve sürücü ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda; zararlandırıcı sigorta olayının, davalı sürücü Hakkı idaresinde olup, diğer davalı ... İdaresine ait “....”ün, sola sert virajda, arka lastiğinin patlaması ve direksiyon hâkimiyeti kaybı ile, yol dışına çıkıp devrilmesi ve araç içinde bulunan sigortalının yaralanması biçiminde gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece alınan 16.02.2009 tarihli kusur raporunda; davalı sürücünün %25 oranında kusurlu olduğu, lastik patlaması olayının da teknik arıza olup, sonuca %75 oranında etkili bulunduğu, davalı işveren ve araç maliki ... sorumluluğunun ise, 2918 sayılı Yasanın 86. maddesi kapsamında değerlendirilerek; eyleminden sorumlu bulunduğu, sürücünün, kısmen kusurlu olduğu, ayrıca, lastik patlaması olayının ise, teknik arıza olup işletenin sorumluluğunu gerektirdiği, dolayısıyla, işleten olan davalı işverenin, gerek, sürücü kusuru, gerekse, teknik arıza nedeniyle toplam %100 oranında kusurlu bulunduğu belirtilmiştir.
Olaya ilişkin ceza davası bulunmayıp, sigorta müfettişi raporunda ise 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesinin tatbiki gerektiği bildirilmiştir. 506 sayılı Yasanın 26/1. maddesine göre işverenin rücu alacağından sorumluluğu, ancak, maddede öngörülen koşulların gerçekleşmesine bağlıdır. Anılan maddede işverenin sorumluluğunu gerektiren eylem ve davranışlar ise, “İşverenin kastı”, “İşverenin işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliğiyle ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi” ve “İşverenin suç sayılır eylemi” olarak belirtilmiştir. Hükme dayanak kılınan kusur raporunda davalı işveren idarenin kusuru irdelenmemiş, sadece, işleten sıfatına vurgu yapılarak, bu nedenle meydana gelen zarardan %100 oranında kusurlu olacağı belirtilmiştir. Anılan kusur raporunun 506 sayılı Yasanın 26. maddesine uygun olarak düzenlenmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği ile, iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden, kusur oran ve aidiyeti konusunda, özellikle, işverenin kusurunun varlığını irdeleyecek biçimde, yeniden rapor alıp, sonucuna göre hüküm tesisinden ibarettir.
O halde, davalı işveren idare avukatı ile, diğer davalı ...’nın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan, ... ve ..."ya iadesine, 07.02.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi.