MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali ve tahliye davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın itirazın iptali talebi yönünden kabulüne, tahliye talebi yönünden konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, taraflar arasında 01/04/2014 başlangıç tarihli kira sözleşmesi düzenlendiğini, davalının kira borcunu ödememesi nedeniyle hakkında takip başlatıldığını, davalının itirazında ileri sürdüğü 9.600 TL"nin elden ödendiği iddasının doğru olmadığını, 5.950 TL ödemenin takip konusu döneme ilişkin olmadığını, önceki kira dönemine ilişkin yapıldığını, davalının itirazında bildirdiği 22.510 TL ödemenin takip yapılırken gözden kaçırıldığını, bu miktara yönelik itirazı kabul ettiklerini, takibe konu edilen Ocak ve Şubat 2015 kira bedellerinin sehven hatalı hesaplandığını, bu aylar için ayrı ayrı fazla istenen 583 TL kira bedeli için de itirazı kabul ettiklerini belirterek davalının 18.655 TL yönünden itirazın iptaline, % 20"den aşağı olmamak üzere inkar tazminatına hükmedilmesine, kiralananın temerrüt nedeniyle tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile ... İcra Müdürlüğünün 2015/142 Esas sayılı dosyasındaki takibe yapılan itirazın iptali ile takibin dava konusu 18.655,00 TL yönünden devamına, icra inkar tazminatı talebinin kabulü ile asıl alacağın % 20 si üzerinden davalının icra inkar tazminatı ödemesine, açılan davanın tahliye yönünden konusuz kalması nedeniyle bu talep yönünden esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-)Taraflar arasında 01/04/2014 başlangıç tarihli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 15. maddesinde, uzayan yıllarda kira bedelinin emsale, rayice ve/veya DİE Toptan Eşya Fiyat Endeksinin aynen yansıtılması suretiyle ancak bir önceki yıl kira bedelinin % 20" sinden az olmamak üzere yeniden tespit edileceği düzenlenmiştir. TBK"nun 344/1 maddesinde tarafların yenilenen kira dönemlerinde uygulanacak kira bedeline ilişkin anlaşmaları bir önceki kira yılında üretici fiyat endeksindeki artış oranını geçmemek koşuluyla geçerli olacağı ve bu kuralın bir yıldan uzun süreli kira sözleşmelerine de uygulanacağı düzenlenmiştir. 6217 Sayılı Yasa"nın geçici 2.maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasa"nın 53.maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanunun"da tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun"unun 323, 325, 331, 340, 343, 344, 346 ve 354"ncü maddelerinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı da öngörülmektedir. Kiralanan iş yeri olduğuna göre sözleşmede kararlaştırılan artış şartına ilişkin hükmün uygulanması kiracının tacir olup olmadığına bağlıdır. Dosya içeriğinden davalı kiracının Türk Ticaret Kanunu kapsamında tacir olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Mahkemece, yukarıda açıklanan hususlar göz önünde bulundurularak kiracının tacir olup olmadığının araştırılması, tacir olması durumunda hakkında TBK.nun 344. maddesinin 01/07/2012 tarihinden itibaren 8 yıl süre ile uygulanamayacağı gözetilmeli, tacir olmadığının anlaşılması halinde ise; yeni yasal düzenleme karşısında sözleşmede öngörülen kira bedelindeki artışın TBK"nun 344. maddesi dikkate alınarak yapılması gerektiği gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlere hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.