Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/597 Esas 2020/1716 Karar Sayılı İlamı

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ın, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 33.320,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 56. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 tarihli ve 2016/219 esas, 2018/154 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/12/2019 gün ve 94660652-105-34-14276-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/01/2020 gün ve 2019/134532 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin 01/02/2018 tarihli ve 2015/2761 esas, 2018/818 karar sayılı ilâmındaki "...Müştekinin oto kiralama işi ile uğraştığı ve 10/11/2012 tarihinde 10 günlüğüne Peugeout 206 marka, ... plakalı aracını günlüğü 50 TL"den sanığa kiraya verdiği ve aracı teslim ettiği ancak kira süresi bitmesine rağmen sanığın aracı müştekiye teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda; Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu, meslek, sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkalarının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenebilen bir suç olduğundan, sanığın müştekiye ait araç kiralama şirketinden kiraladığı aracı kira süresi bitimine rağmen iade etmemesi şeklinde gerçekleşen eyleminde, suça konu aracın sanığın ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmemiş olması sebebiyle, eylemin TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, ..."şeklindeki gerekçe nazara alındığında, dosya kapsamına göre, müştekinin kendisine ait olan aracı sanığın sahibi bulunduğu ... Rent A Car adlı firmaya ticari işlerinde kullanılmak üzere 12/04/2015 tarihinde yapılan sözleşme ile 6 ay süreli olarak kiraya verdiği, ancak sürenin sonunda kiralamaya konu aracın teslim edilmediği olayda, katılandan araç kiralayan sanığın eyleminin Türk Ceza Kanunu"nun 155/1. maddesi kapsamında güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Müştekinin, rent a car işi ile uğraşan sanığa aracını 6 ay boyunca başkalarına kiralaması için kiraya verdiği iddia ve kabul edilen olayda ; Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 2018/27 esas ve 2018/3708 karar sayılı ve 22/05/2018 tarihli, 2017/3681 esas ve 2019/977 karar sayılı ve 19/02/2019 tarihli kararları ve buna benzer başkaca birçok ilamında belirtildiği üzere; söz konusu aracın rent a car firması olan sanık tarafından katılandan ticari bir ilişki ve sözleşme kapsamında başkasına tekrar kiraya vermek için kiralandığı nazara alındığında; sanığın eyleminin TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen ve uzlaştırma kapsamına alınan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetildiğinde; mahkeme hükmünde bir isabetsizlik görülmediğinden, İstanbul Anadolu 56. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2018 tarihli ve 2016/219 esas, 2018/154 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.