Tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlâl suçlarından sanıklar ... ve ..."in 5237 sayılı Kanun"un 106/2-a-c, 106/2-c, 43/2-1, 116/4, 119/1-c maddeleri uyarınca ayrı ayrı birer kez 3 yıl 9 ay hapis, 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 2 yıl 12 ay hapis cezaları ile cezalandırılmalarına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2015 tarihli ve 2014/498 esas, 2015/458 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 26.04.2016 gün ve 94660652-105-01-2567-2016-Kyb sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/05/2016 günlü, 2016/185486 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle dosya incelendi.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
Dosya kapsamına göre, sanıkların 26/05/2014 tarihinde mağdurlar... ve ..."yı, 28/05/2014 tarihinde ise... ve ...’i birlikte tehdit ettiklerinin kabul edilmesi karşısında, iki gün ara ile işlenen suçlarda, sanık ...’in silah kullandığı kabul edilmediği halde 106/2. maddenin (a) bendinin uygulanmış olması, birlikte suç işleme iradesinin ne şekilde oluştuğunun açıklanmaması, iki gün ara ile işlenen suçlarda, mağdur ve suç çokluğu olması karşısında, sanıkların bir kez cezalandırılarak temel cezalarda 5237 sayılı Kanun"un 43/1 ve 43/2. maddelerinin birlikte uygulanması yerine; zincirleme şekilde oluşmuş birbirinden bağımsız iki ayrı suç işlendiğinin kabul edilmesi, iddianamedeki eylemler ile sabit kabul edilen eylemlerde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 225/1. maddesinde yer alan “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” şeklindeki hükme aykırılık bulunup bulunmadığı, sabit kabul edilen eylemlerin hangi suçları oluşturduğunun yeterince tartışılmaması, Cumhuriyet Savcısı tarafından iddianameye elle yazılmak sureti ile ilave edilen “birlikte ölüme tehdit ettikleri” şeklindeki suçlamanın, elektronik imzalı iddianamede bulunmamasının 5271 sayılı Kanun"un 38/A-5 maddesinde yer alan “Elektronik imzalı belgenin elle atılan imzalı belgeyle çelişmesi halinde UYAP"ta kayıtlı olan güvenli elektronik imzalı belge geçerli kabul edilir.” şeklindeki düzenlemeye göre geçerli bir suçlama olmadığının anlaşılması karşısında, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden ... Asliye Ceza Ceza Mahkemesi”nin 11/06/2015 tarihli ve 2014/498 esas, 2015/458 sayılı kararının 5271 sayılı CMK”nın 309. maddesi gereğince, BOZULMASINA, bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 21.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.