MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tapu kaydının hatalı oluşması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İlk Derece Mahkemesince munzam zarar ve manevi tazminat talepleri yönünden karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat yönünden ise kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 37. Hukuk Dairesince HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair hükmün duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, duruşma için belirlenen 25/11/2021 günü taraf vekillerinin yüzlerine karşı duruşmaya başlanarak, sözlü açıklamaları da dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Dava, tapu kaydının hatalı oluşması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince  munzam zarar ve manevi tazminat talepleri yönünden karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat yönünden ise kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun  İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan nedenlere, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 37. Hukuk Dairesinin 2020/751 E.- 2020/1718 K. sayılı kararının kaldırılmasından sonra Gölcük 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/125 E-2020/4 K. sayılı kararının incelenmesinde;
  Dosyada bulunan bilgi ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Kocaeli İli, Gölcük İlçesi, İhsaniye Köyü 763 parsel sayılı, 29.880 m² yüzölçümlü, tarla vasıflı taşınmazın 1964 yılında hükmen  İlyas Başoğlu adına tespit ve tescil edildiği, 12.08.2005 tarihinde satış yoluyla davacılara devredildiği, 18.03.2014 tarihli kadastro yenileme çalışmaları sonucunda 890 ada 36 parsel olarak 8304,36 m² yüzölçümü ile tescilinin yapıldığı, dava konusu taşınmazın yüzölçümüne ilişkin hatanın 1956 yılında yapılan kadastro işlemlerinden kaynaklandığı anlaşılmıştır.
Dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve taşınmazın gerçek bedelinin TMK"nun 1007. maddesi gereğince davalı Hazineden tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Tapu kaydındaki haciz şerhlerinin hükmedilen bedele yansıtılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasına ayrı bir bent olarak (Taşınmazın tapu kaydında yeralan haciz şerhlerinin hüküm altına alınan bedele yansıtılmasına) cümlesinin eklenmesine,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HKM"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin kararı veren İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, temyiz eden davalı Hazine yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 3.050,00-TL. vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 25/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.