5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9970 Esas 2020/5620 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9970
Karar No: 2020/5620
Karar Tarihi: 04.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9970 Esas 2020/5620 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, bir kişinin 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum olduğuna hükmetti ve aynı zamanda nakil aracının iadesine karar verdi. Ancak, iade kararı müsadere davasıyla ilgili olduğundan ve daha uzun bir süreç gerektireceğinden Yargıtayca incelenmesi gerektiği belirtildi. Temyiz mahkemesi, nakil aracının iadesine ilişkin gerekçenin yerinde olduğu ve bu nedenle katılanın temyiz itirazlarının reddedildiği sonucuna varmıştır.
Mahkeme ayrıca, sanığın mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde, 7242 sayılı Kanun'un yürürlüğe giriş tarihi olan 15.04.2020 tarihinden sonra 5607 sayılı Kanun'a eklenen maddelerin sanık lehine hükümler içerdiği ve bu nedenle yerel mahkemenin yasal koşulların olup olmadığını tespit etmek ve uygulama yapmakla görevli olduğuna dikkat çekti. Bu nedenle, hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmış ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması emredilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 13. maddesi
- 5237 Sayılı TCK'nın 54. maddesi
- 7242 Sayılı Kanun'un 61. maddesi
- 7242 Sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
- 5237 Sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 5607 Sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 Sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/9970 E. , 2020/5620 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yerel Mahkemece, mahkumiyet hükmüyle birlikte nakilde kullanılan aracın, 5607 sayılı Kanun"un 13. ve 5237 sayılı TCK"nin 54. maddelerindeki şartların gerçekleşmemesi sebebiyle iadesine karar verildiği, iade kararının, nakil aracı hakkında açılmış müsadare davasının konusu olması bakımından, bozma kararıyla birlikte aracın iadesi hükmününde ortadan kalkacağı, bu durumda yeniden yapılacak yargılama sonucunda tekrar iade kararı verilmesi halinde, yasa yollarının tükenmesi de dahil bu kararın kesinleşmesinin uzun bir süreye mal olacağı, yasa yolu denetiminde aracın iadesi kararının hukuka uygun bulunması halinde, bu süre zarfında şahsın, aracı üzerindeki hukuki tasarruf hakkından mahrum kalacağı, bu durumun ise AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi ve Anayasa"nın 35. maddesiyle güvence altına alınan mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşturacağı, Yargıtayca bu aşamada yapılacak denetimin söz konusu sakıncaları ortadan kaldıracağı gibi, yargılamanın makul sürede bitirilmesi ilkesinin yerine getirilmesi bakımından da gerekli olduğu değerlendirilerek, temyize konu mahkeme hükmü, ceza ve müsadere bakımından iki ayrı başlıkta incelenmekle;
Nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Nakilde kullanılan aracın iadesine ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde olup, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden TEMYİZ İTİRAZLARININ REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine 04/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.