MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı alacaklı 02.07.2015 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 28.09.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile aylık 750,00 TL’den 2015 yılı Temmuz, Ağustos ve Eylül ayları kira bedelleri toplam 2.250,00 TL kira alacağının faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 22.10.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlunun takibe itiraz etmemesi üzerine takip kesinleşmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmemesi üzerine, davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak kesinleşen takip nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, yapılan incelemede aynı takip alacağına istinaden evvelce mahkemelerinde açılan davanın feragat (HMK 307) nedeni ile red edildiğinin anlaşıldığı, (İstanbul 9.İcra Hukuk Mahkemesini 26.11.2015 tarih 2015/885 E.2015/969 K.), feragatin aynı dava konusu ile ilgili talep hakkını ortadan kaldırdığı, dolayısı ile davacının İstanbul 4.İcra Müdürlüğünün 2015/26823 sayılı takip dosyasındaki tahliye talebine ilişkin usuli hakkından vazgeçmiş olmakla, söz konusu bu davanın yeniden görülmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle tahliye istemine ilişkindir.
Davacı vekili temyiz dilekçesinde, iş bu davayı açmadan önce icra takibindeki yasal otuz günlük ödeme süresi dolmadan sehven İstanbul 9.İcra Hukuk Mahkemesinin 26.11.2015 tarih 2015/885 esas sayılı dosyasında açtıkları davadan feragat ettiklerini, bu davadan feragat etmelerinin sebebinin otuz günlük sürenin beklenmemiş olması olduğunu, esas haktan feragatin söz konusu olmadığını ileri sürmüştür. Feragate esas dosyada dava otuz günlük süre dolmadan açıldığından, bu feragat hakkın özüne ilişkin olmayıp, bu davanın açılmasına engel oluşturmamaktadır. Bu durumda mahkemece işin esasının incelenmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 13.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.