9. Hukuk Dairesi 2016/22454 E. , 2019/4070 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19/02/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... geldi Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 17/05/1999 tarihinden iş akdinin feshedildiği 30/05/2008 tarihine kadar şube müdürü olarak çalıştığını, en son istifasının istendiğini aksi taktirde haklarının ödenmeyeceğinin bildirildiğini, bir kısım evraklar imzalatıldığını ancak maaş ve izin parası olarak 5.000 TL ödendiğini, ihbar ve kıdem tazminatı ödememek için istifaya zorlandığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaaşımı def"ini öne sürüp, davacının 20/05/1999 tarihinde işe başladığını, ücretinin bordrolar ile sabit olduğunu, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, çalışma saatlerinin 08.30-17.00 saatleri arası olduğunu, fazla çalışma olmadığını genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin alacağının da olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işverenliğe ait işyerinde 20.05.1999-31.05.2009 tarihleri arasında çalıştığı, en son brüt 2.563,56 TL ücret aldığı, davalı tarafından davacının istifa ettiği iddia edilmişse de davacının kıdeminde bir işçinin hiç bir sebep olmadan istifa etmesinin Yargıtay içtihatlarına göre de hayatın olağan akışına aykırı olduğu bu nedenle davacının davalı şirket tarafından istifaya zorlandığı kanaatine varıldığından davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda 1475 sayılı Kanunun 14. madde hükmüne aykırı olarak kıdem tazminatı tavanı dikkate alınmadan hesaplama yapılması hatalıdır.
3- Dosyaya ibraz edilen ilk bilirkişi raporunda davacının özlük dosyasının dava dosyası içinde olduğu belirtilmiş ancak yapılan incelemede özlük dosyasına rastlanmamıştır. İncelemeye esas olmak üzerine özlük dosyası dava dosyası içine alınmalıdır.
4- Yıllık izin ücreti alacağı hesaplanırken çalışmanın bir döneminin 1475 sayılı Kanun döneminde geçtiği göz ardı edilerek tüm sürenin 4857 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılması isabetsizdir. Öte yandan işverence yapılan ödemenin düşülmemesi de hatalıdır.
5- Denetime elverişli olmayan fazla çalışma ücreti hesabına itibarla sonuca gidilmesi de hatalıdır.
6- Davacı vekili 07/08/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talep artırımında bulunmuş ve davalı tarafça bu ıslaha karşı süresinde zamanaşımı def"i öne sürülmüştür.
Dava, kısmi dava niteliğinde olup, Mahkemece, ıslaha karşı öne sürülen zamanaşımı def"inin değerlendirilmemesi hatalıdır.
7- Davacı taraf dava dilekçesinde iş sözleşmesinin 31/05/2008 tarihinde fesh edildiğini açıklasa da dosyadaki bilgi ve belgelere göre fesih tarihi 31/05/2009 olup dava dilekçesindeki açıklamanın maddi hataya ilişkin olduğu kabul edilmelidir. Buna göre kıdem tazminatında işleyecek faizde fesih tarihi olan 31/05/2009 tarihi dikkate alınması gerekirken 30/05/2008 tarihinden itibaren işleyecek faize hükmedilmesi de ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2.037.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
