Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1290 Esas 2018/4623 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1290
Karar No: 2018/4623
Karar Tarihi: 19.06.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1290 Esas 2018/4623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesi yapılmıştır. İncelemede, sanığın savunması ve katılanların vekilinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, Anayasa'nın 90. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi dikkate alındığında, zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınamayacağı ve Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği belirlenmiştir. Bu nedenle, mahkumiyet hükmü bozulmuş ve zorunlu savunman ücretlerinin çıkartılması suretiyle düzenlenerek onanmıştır. Kararda 5320 sayılı Yasa'nın 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi, CMUK'nun 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri de yer almaktadır.

6. Ceza Dairesi 2017/1290 E. , 2018/4623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 14.Ceza Dairesinin 12/01/2017 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık ... savunmanının ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanıklar ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC.Anayasası"nın 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden,yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanı ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili kısmındaki zorunlu savunman ücretlerinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,19.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.