Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/136 Esas 2022/1419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin 01.06.2009 - 21.10.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde montaj koordinatörü olarak çalıştığını, en son ücretinin aylık net 2.200,00 TL olduğunu, iş sözleşmesine 21.10.2013 tarihinde haksız olarak son verildiğini, davalının müvekkilini 19.11.2013 tarihinde Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığına şikayet ettiğini, 27.02.2014 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına kararı verildiğini, müvekkilinin şirket içerisindeki bir kısım usulsüzlükleri yetkililere bildirdiğini, akabinde savunması dahi alınmadan düzmece bir iftira ile kapı önüne konduğunu, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, kötü niyet tazminatı, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 01.06.2009-21.10.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde montaj koordinatörü olarak aylık brüt 2.179,00 TL ücretle çalıştığını, aylık prim de aldığını, davacının iş akdinin zimmet ve sorumluluğu altında bulunan davalı şirkete ait malzemeler ile şirket müşterisi olmayan kişilere ait mekanlara kamera ve alarm sistemi kurması ve maddi menfaat sağlaması nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, iş güvencesi kapsamında bulunması nedeniyle kötü niyet tazminatı talep edemeyeceğini, davacının yönetici pozisyonunda bulunduğunu ve haftada 5 gün 09:00-18:00 arası çalıştığını, fazla çalışma yapılmamakla birlikte ödenen primlerin fazla mesaiyi karşıladığını, iş sözleşmesinin 8. maddesinde fazla mesai için işverenin yazılı talimatının olması şartının konulduğunu, taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyizi üzerine karar, Dairemizin 2016/33969 esas ve 2020/17300 karar numaralı ilamıyla özetle ve sonuç olarak; “prime bağlı çalışmalarda fazla çalışma ücretinin hesap yöntemi ile genel tatil ücretinin hesabında bordro ücretleri esas alınarak yapılan hesaplamaya göre karar verilmesi gerektiği” gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesap yöntemi açısından taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; dava belirsiz alacak davası olarak açılmış olup davalının cevap dilekçesi süresinde sunulmuştur. Cevap dilekçesinde zamanaşımı itirazı ileri sürülmüştür. Dairemizin bozma kararı sonrasında alınan bilirkişi raporunda; fazla mesai ücreti hesaplanırken dava zamanaşımı gözetilmediği gibi dosyada mübrez banka kayıtları ile uyumlu olan imzasız ücret bordrolarındaki fazla mesai ücreti tahakkukları hesaplanan fazla mesai ücretinden mahsup edilmeden sonuca gidilmiştir. Bu hesap yöntemi hatalıdır.
Fazla mesai ücreti dava zamanaşımı değerlendirilerek yeniden hesaplanmalı, hesaplanan fazla mesai ücretinden, usuli kazanılmış hak da gözetilerek yine %30 oranında takdiri indirim yapıldıktan sonra, bordrolardaki fazla mesai ücreti tahakkukları, takdiri indirim sonrası bulunan tutardan mahsup edilmelidir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin kurulan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.