Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/249 Esas 2019/3203 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/249
Karar No: 2019/3203
Karar Tarihi: 18.02.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/249 Esas 2019/3203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit ve hakaret suçundan mahkum edildiği bir davayı görüştü. Uzlaşma teklifi reddedilen ve suçun uzlaşma kapsamında olmadığı belirtilen davada, deliller ve tutanaklar incelendi ve suçların sanık tarafından işlendiği tespit edildi. Mahkeme, sanığa en ağır cezanın uygulanması gerektiği halde daha az ceza verildiği için bozma yapılmayacağına ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği halde infaz evresinde uygulanabilecek TCK maddesine dikkat çekti. Kararın sonunda, sanığın savunmasının kabul edilmediği ve temyiz başvurusunun reddedildiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK 53/1-b (infaz evresinde resen uygulanabilecek madde)
- TCK 58 (ceza hukukunda tekerrür)
- 5275 sayılı Kanunun 108/2 (en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği)

18. Ceza Dairesi 2018/249 E. , 2019/3203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, suç tarihinde hakaret ve basit tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olması Cumhuriyet Savcısının soruşturma aşamasındaki uzlaşma teklifinin müşteki tarafından kabul edilmemesi karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesi yerinde görülmeyerek, yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren ilam tekerrüre esas alınmış ise de aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz evresinde resen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 18/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.