MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 28.02.2019 gün ve 119-224 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince, davanın kabulü ile davacıların miras payları oranında iptal tescile karar verilmiş; davalıların istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nun 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2017 yılı itibarıyla HMK."nun 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 41.530,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmamaktadır. Bu durumda her bir davacının dava ettiği miras payının dava tarihindeki değerinin, dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiği açıktır. 06.10.2015 günlü dilekçe ile 20.000 TL olarak gösterilen dava değeri üzerinden nisbi peşin harç yatırılmak suretiyle eldeki davanın açıldığı ve yargılama sırasında dava konusu taşınmazın değerinin 126.430-TL, davacıların toplam 1/2 miras payına isabet eden değerin ise 63.214 TL olarak keşfen saptanarak bu değer üzerinden harcı ikmal ettikleri, davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunmakla dava değerinin her bir davacı açısından 1/2"şer miras payına isabet eden ayrı ayrı 10.535-TL olduğu görülmektedir. Bu durumda, hükmü temyiz eden davalının her bir davacı açısından sorumlu olduğu dava değerinin 2019 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 58.800- TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından davalının temyiz isteğinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 25/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.