Mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/14136 Esas 2015/5022 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14136
Karar No: 2015/5022
Karar Tarihi: 12.10.2015

Mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/14136 Esas 2015/5022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık amacıyla diğer sanıklarla birlikte evin kapısını kırarak içeri girmeden dolayı \"konut dokunulmazlığını ihlal\" suçundan mahkum olmuştur. Ayrıca sanık hakkında daha önce hırsızlık suçundan verilmiş bir mahkumiyet kararı bulunmaktadır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve hüküm giymesine karar vermiştir. Ancak, mahkeme TCK 119/1-c maddesi yerine TCK 116/1-c maddesi uyarınca hüküm vermiştir. Bu nedenle kararın bu yönü düzeltildikten sonra onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri hakkında açıklama yapılmamıştır.

23. Ceza Dairesi 2015/14136 E. , 2015/5022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde, temyizin kapsamı nedeniyle inceleme dışı diğer sanıklar ... ve ... ile birlikte, hırsızlık amacıyla katılanın evine giriş kapısını kilit kısmından kırmak suretiyle girdikleri, sanık hakkında hırsızlık suçundan verilmiş mahkumiyet kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 2007/16638 esas 2009/22875 karar nolu kararı ile onanmış olduğu göz önünde bulundurulduğunda iddiaya konu konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa hükmedilen temel cezanın TCK 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerekirken, yasada olmayan TCK 116/1-c maddesi uyarınca artırım uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “TCK 116/1-c” yerine “TCK 119/1-c” maddesi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.