Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1069 Esas 2022/1432 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan ... vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.2000 tarihinden itibaren davalı Belediyenin ihale ile iş verdiği şirketlerde kesintisiz çalıştığını, son olarak Belediyenin şirketi ... A.Ş.’ye girişinin yapılarak kendisini çağıracaklarını söyleyip bir daha çağırılmaksızın iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, zamanaşımı def'i ve husumet itirazıyla birlikte davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle şirketçe feshedildiğini, davacının taleplerinden çalıştığı şirketlerin sorumlu olduğunu, yıllık izin kullandırıldığını, fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatillerde çalışılmış ise bordrolara yansıtılarak ödendiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirketler vekili de zamanaşımı def'inde bulunarak devir nedeniyle sorumluluğun 2 yıl süre ile sınırlı olduğunu, ancak kendi döneminden sorumlu tutulabileceğini, son alt işveren olmadıklarını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma ilamına uyularak toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı ve davalı ... vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 297. maddesinde belirtilmiştir. Buna göre, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Kararın asli unsurlarından olan gerekçenin de hüküm fıkrasına uygun biçimde kararda yer alması gerekir. (Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 1991/7 esas; ve 1992/4 karar sayılı ve 10.04.1992 günlü kararı)
Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır. Hatta giderek denebilir ki, dava içinden davalar doğar ve hükmün hedefine ulaşması engellenir. Kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz.
Davanın reddine veya kabulüne dair karar tefhim edildikten sonra bundan dönülerek yeni ve bundan farklı bir hüküm kurulamayacağı gibi, gerekçeli kararın kısa karara uygun yazılması ve kısa kararla çelişik olmaması da gerekir. Aksinin kabulü mahkemelere güveni sarsacağı gibi Anayasa ve kanunlarda yer alan açık kurallara aykırılık oluşturur.
Somut olayda, Mahkemece hükmün gerekçesinde; davacının hizmet süresi 01.02.2004 - 06.07.2010 tarihleri arası 6 yıl 5 ay 6 gün kabul edildiği halde gerekçede belirtilenden farklı olarak hüküm sonucunun birinci fıkrasında; 16.12.2020 tarihli bilirkişi ek raporunun 1. seçeneğine itibar edildiği ifade edildiği ve söz konusu seçenekte ise davacının hizmet süresinin 01.02.2002 - 06.07.2010 tarihleri arası 8 yıl 5 ay 6 gün kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmış olup bu durumda, kararın açıklanan gerekçesi ile kurulan hüküm sonucu arasında çelişki bulunduğu belirgindir.
Ayrıca davacının dava konusu yıllık ücretli izin alacağı hakkında, Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılama sonunda olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. Hal böyle olunca, Mahkemece Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 297 ve 298. maddelerinin açık hükmü gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:
Hükmün yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 08.02.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.