2313 Sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2271 Esas 2018/600 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2271
Karar No: 2018/600
Karar Tarihi: 06.02.2018

2313 Sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2271 Esas 2018/600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, arazisinde 567 adet kenevir bitkisi bulundurduğu gerekçesiyle suçlu bulunarak mahkum edildi. Ancak mahkeme, suçun niteliğini yanlış değerlendirerek, esrar elde etmek amacıyla kenevir ekmenin suç olmasının, sadece münhasıran kendi kullanımı için ihtiyaç duyulduğunda esrar elde etmek amacıyla kenevir ekmenin suç olmadığı yönündeki kanun maddelerinin karıştırıldığını belirtti. Ayrıca, alınan tanık numunesinin müsadere edilmemesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise 2313 sayılı Kanun'un 5. fıkrası ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak belirtildi.

20. Ceza Dairesi 2017/2271 E. , 2018/600 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2313 Sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-) Sanığa ait arazide dikili halde ele geçirilen 567 adet kenevir bitkisinin miktarı da dikkate alınarak, eylemin hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 2313 sayılı Kanunun 5. fıkrasında düzenlenen "esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme" suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı fıkranın 2. cümlesinde tanımlanan "Münhasıran kendi kullanımı için ihtiyaç duyduğu esrarı elde etmek amacıyla kenevir ekme" suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2-)İzmir Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.