Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/7173 Esas 2017/2999 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/7173
Karar No: 2017/2999
Karar Tarihi: 12.04.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/7173 Esas 2017/2999 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar ile davalı arasındaki finansal kiralama sözleşmesindeki borç nedeniyle yapılan menfi tespit davasında, mahkeme davacıların artık borçlu olmadığına karar vermiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak sözleşmenin imzalandığı dönemde yürürlükte olan 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu ile bilirkişi raporlarında değerlendirme yapılan 6361 sayılı Kanun arasında farklılık olması nedeniyle, mahkeme yeni bir bilirkişi heyeti atanarak mevzuat ve Yargıtay uygulaması da göz önünde bulundurularak denetime elverişli rapor alınması gerektiğine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu
- 6361 sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu, 33. madde
19. Hukuk Dairesi         2016/7173 E.  ,  2017/2999 K.

    "İçtihat Metni"



    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalı ile davacılardan . arasında finansal kiralama sözleşmesi yapıldığını, diğer davacıların sözleşmede kefil olduklarını, bu sözleşme gereğince iş makinalarının kiralandığını, davalının borçların ödenmemesi nedeniyle takip başlattığını, kiralama konusu araçların arıza yaptığını, arıza bedellerinin müvekkili tarafından ödendiğini, sigorta şirketinin davalıya ödeme yaptığını, makinelerin teslimi için davalı tarafın ihtiyati tedbir talep ettiğini ve sonucunda makinelerin davalıya teslimine karar verildiğini, davalının teslim aldığı makineleri sattığını, bu halde davalının alacağının bulunmadığını belirterek borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, taraflar arasında finansal kiralama sözleşmesi imzalandığını, kiraların vadesinde ödenmemesi nedeniyle davacılara ödeme ve fesih ihbarnamesi keşide edildiğini, davacıya 60 günlük süre verildiğini, ancak bu sürede ödeme yapmadığından sözleşmenin feshedildiğini, malların iade edilmediğini, bu nedenle ihtiyati tedbir kararı alınarak makinelerin teslim alındığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, finansal kiralamaya konu malların icra takibinin başlamasından sonra satıldığı, elde edilen gelirin borçtan düşülmediği, icra takibine konu alacağın 242.594.-TL olduğu, malların ise 282.000.-TL ye satıldığı, bu miktarın icraya konu borçtan düşülmesi gerektiği, bu nedenle davacının artık borcunun kalmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davaya dayanak teşkil eden sözleşme 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu yürürlükte olduğu dönemde imzalanmış olup hükme dayanak teşkil eden bilirkişi raporlarında ise 6361 sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanununun 33. maddesi kapsamında değerlendirme yapılmıştır. Bu durumda mahkemece konusunda uzman yeni bir bilirkişi heyeti atanarak sözleşmenin düzenlendiği tarihteki mevzuat ve Yargıtay uygulaması da göz önünde bulundurularak denetime elverişli rapor alınıp varılacak uygun sonuç çerçevesinde karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 12/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.