Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5958 Esas 2019/2547 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5958
Karar No: 2019/2547
Karar Tarihi: 12.03.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/5958 Esas 2019/2547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada şikayetçinin iddia ve delillerini sunma hakkının tanınmadığı ve yeniden tebligat yapılmadığı için iddia hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle beraat kararının bozulmasına karar vermiştir. Ayrıca, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki hükümlere göre, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi, 63. maddesi ve 6518 sayılı Kanun'un 104. ve 105. maddeleridir. Bu maddeler, kimlik bilgisi ve rızası dışında abonelik tesis edilmesinin yaptırıma bağlanmasını ve gerçeğe aykırı evrak düzenlemenin suç sayılmasını içermektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/5958 E. , 2019/2547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

1-Kovuşturmanın her aşamasında kamu davasına katılma hakkı bulunan şikayetçinin, duruşma gününün usulen bildirilip, davaya katılma, iddia ve delillerini sunma olanağı tanınması gerektiği gözetilmeden, talimat Mahkemesince MERNİS adresine çıkartılan tebligatın adresten taşındığından bahisle Tebligat Kanunu 21/2. maddesine göre tebliği yerine, iade edilmesi üzerine, yeniden tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden şikayetçinin dinlenmesinden vazgeçilerek iddia hakkının kısıtlanması,
2-Şikayetçinin bilgisi ve rızası dışında kimlik fotokopisi kullanılarak adına abonelik sözleşmesi düzenlendiği iddiasıyla sanık hakkında açılan özel belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında, işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeği aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz” ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, şikayetçinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.