Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/3664 Esas 2017/10602 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hükmün davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağı istemli olarak başlatılan icra takibine davalı borçlunun itirazı üzerine davacı İcra Mahkemesinden itirazın kaldırılması isteminde bulunmuş mahkemece davanın kısmen kabulü ile itirazın 6500,00 TL kira ve 303,53 TL işlemiş faiz alacağı üzerinden kaldırılmasına karar verilmiş karar davacı alacaklı ve davalı borçlu tarafından temyiz edilmiştir.
1- Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davalı borçlu vekilinin temyiz itirazlarının reddine ,
2- Davacı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarına gelince ;
Davacı alacaklı, 25/04/2012 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesine dayanarak 04/02/2015 tarihinde başlattığı icra takibi ile 2012 yılı Haziran ayı ila 2015 Ocak ayı arasına ait aylık 500,00 TL den toplam 16.000,00 TL kira ve 1.902,46 TL işlemiş faiz alacağının tahsilini talep etmiş, davalı borçlu süresinde verdiği itiraz dilekçesi ile kira bedellerinin elden alacaklıya ödendiğini belirterek borca itiraz etmiştir.
Mahkemece dosyaya kazandırılan Yıllık Gelir Vergisi Beyannamelerinden 2012 yılında 4.000,00 TL, 2013 yılında 6.000,00 TL gelir vergisi ödendiği anlaşılmış, anılan belge elden ödeme savunmasını kanıtlar nitelikte belge kabul edilerek davalının 2012 yılı Eylül, Ekim, Kasım, Aralık, 2014 yılının tamamı, 2015 yılı Ocak ayı kira bedelinden sorumlu olduğuna karar verilmiştir. Yıllık Gelir Vergisi Beyannamesi kişinin tek taraflı beyanı ile düzenlenen belgelerden olup İİK.269/c anlamında ödeme savunmasını kanıtlar nitelikte bir belge değildir. Bu nedenle davanın kabulü ile itirazın kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nun 366. ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 13/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
GK.