Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Kurum, trafik-iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelir nedeniyle meydana gelen bakiye Kurum zararının 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Dava, trafik- iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına göre, ilk rücuda davalıların % 70 kusurlu bulunup gelirin istek gibi % 10’nun hüküm altına alınmış bulunduğu dikkate alınarak, eldeki ikinci davada yukarıdaki ilke ve esaslara göre Kurumun ilk peşin değerli gelirin % 60 kusur farkına ilişkin rücu alacağı tutarının yeniden belirlenip, sonucuna göre karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki, bu aykırılığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi yollamasıyla Mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438 inci maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının tamamen silinerek, yerine, ""Davanın kısmen kabulüne, 1-7.747,38 TL gelirin onay tarihi olan 17.04.2000 tarihinden itibaren yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine,
2- 460,19 TL nisbi harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
3-Davacı Kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan .... göre 929,68 TL nisbi vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, dava tarihi itibariyle davalılar lehine vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına,
4-Bu dava nedeniyle yapılan 474,82 TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine"" yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.02.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.