17. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5040 Karar No: 2019/5771 Karar Tarihi: 18.04.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5040 Esas 2019/5771 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hüküm kurulan adli para cezasının temyizi mümkün değildir ve mahkeme sanığın temyiz talebini reddetmiştir. Sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararını kapsamında değerlendirilemeyeceği için onanmıştır. 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddeye göre, 3000 TL'den düşük adli para cezalarına doğrudan hüküm verilebilir. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı, TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde yapılacak değişiklikleri kapsamaktadır.
17. Ceza Dairesi 2018/5040 E. , 2019/5771 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkim’in takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.