Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1515 Esas 2019/2537 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1515
Karar No: 2019/2537
Karar Tarihi: 12.03.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1515 Esas 2019/2537 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan dava sonucunda, sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, belgelerdeki sahtecilik suçunda aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığı hâkimin takdirine bırakılmıştır. Bu sebeple, belgenin aslı sanık ve tanıklardan sorulup, bulunması muhtemel yerlerden araştırılarak duruşmaya getirilmeli ve incelenmelidir. Aldatıcılık niteliğinin var olup olmadığı da gerekçeli kararda tartışılmalıdır. Bu nedenle, eksik inceleme ve araştırma sonucunda mahkûmiyet hükmü kurulması yanlıştır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile ilgili uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu sebeplerle, sanığın temyiz talebi yerinde görülmüş ve hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
11. Ceza Dairesi         2019/1515 E.  ,  2019/2537 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Özel belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    1-Özel belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında, belgelerde sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri hâkime ait olduğu dikkate alınarak; suça konu belgenin aslının, sanıktan ve tanık ...’den sorulup, bulunması muhtemel yerlerden araştırılarak duruşmaya getirilip incelenmesi, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılıp, aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının gerekçeli kararda tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
    2-Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.