MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/02/2017 tarih ve 2015/330 E- 2017/52 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 30/05/2018 tarih ve 2017/1373 E- 2018/615 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 31.12.2013 tarih 2013/109280 no.lu başvurusu ile "CEMİNA" markasının 01., 02., 19., 20., 35., 36., 37., 39., 42. ve 43. sınıflarda adına tescili için başvuruda bulunduğunu, davalı şirketin "FEMİNA" markalarına dayalı itirazının, davalı TPMK YİDK"nın 2015-M-6250 sayılı kararı ile diğer davalı şirketin 2011/62164 numaralı markası yönünden haklı görülerek kısmen kabul edildiğini ve müvekkilinin marka başvurusundan 35-06. sınıf kapsamındaki mal ve hizmetlerin çıkartıldığını, itirazın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, müvekkiline ait marka başvurusunun bütün sınıflar için tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu marka ibaresinin, müvekkiline ait markalar ile hem görsel hem de işitsel olarak, ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, TPMK"nın anılan kararı uyarınca "CEMİNA" marka başvurunun belirtilen sınıflarda reddedilmesinin usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının 2013/109280 numaralı başvurusu ile davalı şirketin 2011/62164 numaralı markası arasında benzerliğin olduğu ve tescili reddedilen kısım açısından aynı/benzer hizmetleri kapsadıkları, davacı vekilinin her ne kadar "cemina" ibaresinin ilk kez müvekkili tarafından yaratılıp kullanıldığını, meşhur ve maruf hale getirildiğini ileri sürmüş ise de dosyada bu yönde bir bilgi ve belgeye rastlanılamadığı, bu nedenle 556 sayılı KHK"nın 8/3 hükmünün somut olaya uygulanma imkânın olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, 556 sayılı KHK"nın 8/3 maddesi hükmünün, sadece yapılan bir başvuruya itiraz hakkı verdiği, yoksa aynı veya benzer bir markanın tescilli bulunması halinde, öncelik hakkı iddia edene, tescil talebinde bulunma hakkı vermediği, dolayısıyla anılan madde hükmünün somut olaya uygulanma imkânının bulunmadığı, davacının 2013/109280 numaralı "CEMİNA" ibareli marka tescil başvurusunun kapsamındaki mal ve hizmetlerden, sadece 35-06. sınıf kapsamındaki hizmetlerin, davalı şirketin 2011/62164 numaralı "FEMİNA" ibareli markası ile 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzer olup olmadığı noktasında inceleme yapılması gerektiği, buna göre ibareler yönünden tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik olduğu, ancak davalının 2011/62164 numaralı "FEMİNA" markasının 18. sınıf "İşlenmiş veya işlenmemiş deriler ve postlar, yapay deriler, köseleler, astarlık deriler. Derilerden, deri taklitlerinden veya diğer malzemelerden mamul taşıma amaçlı başka sınıflarda yer almayan eşyalar(Çantalar, deri veya kösele kutular ve sandıklar, anahtarlıklar dahil). Şemsiyeler, güneş şemsiyeleri, güneşlikler, bastonlar. Kırbaçlar, koşum takımları, eyerler, üzengi ve eyer kayışları." ve 25. sınıf "Koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler,çoraplar. Ayak giysileri. Baş giysileri." malları ile 35/6. sınıf genel mağazacılık hizmetlerinde tescilli olduğu, buna rağmen davacının 2013/109280 numaralı "CEMİNA" ibareli marka tescil başvurusunun ise 35/6. sınıfta bir kısım mallara özgülenmiş olup, bu mallar arasında, davalının 18 ve 25. sınıf mallarının bulunmadığı, bu durumda itiraz edenin başvuru kapsamındaki malların satışı hizmetlerini verip vermediğinin araştırılması suretiyle 556 sayılı KHK."nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik araştırması yapılması gerektiği, ilk derece mahkemesince bu yönde bir araştırma yapılmadan, davalı itirazının, davacı başvurusunu engelleyeceğinin kabul edilmesinin hatalı olduğu ve açıklanan hususun araştırılması için duruşma açıldığı, davalı şirkete itiraza mesnet 2011/62164 sayılı "Femina" ibareli markasını, 35/6. sınıf mağazacılık hizmetleri yönünden, davacının marka tescil başvurusunun 35/6. mağazacılık hizmetleri sınıfında özgülediği mallarda kullandığına dair delillerini sunması için meşruhatlı davetiye tebliğ edilmesine rağmen, davalı şirketçe bu konuda hiçbir delil sunulmadığından davalı şirketin itiraza mesnet markasını, anılan mallarda kullanmadığının kabulünün gerektiği, nitekim davacının marka tescil başvurusunda yer alan 35/6. sınıftaki mağazacılık hizmetlerine özgülenmiş malların, yine davacı başvurusundaki uyuşmazlık konusu olmayan 1, 2, 19 ve 20. sınıf malları kapsadığı, bu doğrultuda ticari bir malı üreten işletmenin, ürettiği malı satmasının, işin doğası gereği ve ticari faaliyetin zorunlu bir sonucu olduğu da nazara alındığında, davacının uyuşmazlık konusu olmaktan çıkan bu mallara özgülenmiş bir şekilde, başvurusunun 35/6. sınıf mağazacılık hizmetlerinde tescil ettirmesinde bir usulsüzlük de bulunmadığı, bu itibarla her ne kadar taraf markalarındaki ibareler 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzer ise de, davalı şirketin itiraza dayanak 2011/62164 sayılı "Femina" ibareli markasının kapsamındaki mal ve hizmetlerin, davacının marka tescil başvurusundaki 35/6. sınıftaki hizmetlerle benzer olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 21.02.2017 gün ve 2015/330 E., 2017/52 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2015/M-6250 sayılı kararının iptaline, davacının tescil talebinin reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı şirket vekili ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 16/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.