Resmen teslim olunan mala el konulması ve bozulması Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5229 Esas 2019/5768 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmen teslim olunan mala el konulması ve bozulması (Hırsızlık)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında resmen teslim olunan mala el konulması ve bozulması suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, mahsul haczine konu olan taşınmazın sahibi olduğu dikkate alındığında hakkında hükmolunan cezadan TCK’nun 290/2 maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/83 Esas, 2009/132 Karar sayılı ilamının 18.05.2009 tarihinde kesinleştiği ve hükmedilen 1 yıl 8 ay denetim süresinin 18.01.2011 tarihinde sona erdiği, ve 31.08.2014 tarihinde işlenen suç bakımından tekerrüre esas teşkil edemeyecğinin ve bahse konu hükmün konusunun (karşılıksız yararlanma) hırsızlık (elektrik) suçuna ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında; 6352 sayılı Yasa"nın 82. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nun 142/1-f. maddesinin yürürlükten kaldırılıp 6352 sayılı Yasa"nın 83. maddesi ile karşılıksız yararlanma suçu kapsamında yeniden suç olarak düzenlenmesi, aynı Yasa"nın 84. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu yönünden etkin pişmanlık hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve Kanun"un geçici 2/2. maddesinde de kesinleşen hükümler yönünden zararın yasada belirlenen koşul ve sürede karşılanması durumunda verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağının öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınan söz konusu hüküm yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp sonucuna göre tekerrüre esas alınabileceğinin gözetilmemesi,
3-6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderinin miktarın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,

4-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.