Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14211 Esas 2020/865 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14211
Karar No: 2020/865
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14211 Esas 2020/865 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2019 yılında açılan bir davada, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü verirken, tehdit suçundan beraat kararı vermiştir. Karar temyiz edilmiş ve kanuni süresinden sonra vaki olan katılan vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. Sanığın temyiz istemi ise hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı nedeniyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310/1. ve 317. maddeleri, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/14211 E. , 2020/865 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında “Tehdit” suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Katılan vekilinin yüzüne karşı 24.06.2015 tarihinde tefhim olunan hükme karşı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 15.10.2015 tarihinde temyiz eden katılan vekilinin kanuni süresinden sonra vaki temyiz talebinin, CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında “Kasten yaralama” ve “Hakaret” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde:
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.