Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/35069 Esas 2019/12263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davacı Temyizi Yönünden; Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre; İlk Derece Mahkemesince verilen karara karşı sadece davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş olup Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılan ilk derece mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 3196,75 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile belirtilen miktarlar 41.530,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davalı Temyizi Yönünden;
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 30/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.