Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/17953 Esas 2016/13234 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sonucunda belirlenen 10 ay hapis cezasının, TCK’nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri gereğince günlüğü 20 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç ceza, 6000 TL adli para cezası yerine 3000 TL olarak eksik belirlenmiş ise de, CGK’nın 2013/12-70 E.-2014/57 K. sayılı ve 11.02.2014 tarihli kararında belirtildiği üzere, iradi olmaksızın, diğer bir ifadeyle işlem hatası yapıldığı anlaşıldığından, sanık aleyhine temyiz bulunmasa dahi, Yerel Mahkemece yapılan hesap hatasına ilişkin aykırılığın ve hüküm kısmında suçun “nitelikli hırsızlık” olarak belirtilmesi hususunun mahallinde düzeltilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın inceleme sırasında UYAP’tan alınan adli sicil kaydına göre sabıkasız olması, şantaj suçu nedeniyle dosyaya yansıyan ve talep edilen somut (maddi) bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel oluşturmaması, sanığın suçunu ikrarı, pişmanlığını dile getirmesi ve ifadesinin talimat mahkemesinde alınması karşısında, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca bir değerlendirme yapıldıktan sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecindeki davranışları  gözetildiğinde sanığın pişmanlık duyduğu ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde kanaat oluşmadığı” şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ün temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.