MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 14/12/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- Sanık ... ile mağdurlar ... ve ...’nın kardeş oldukları ve kamu davasının açılmasından sonra 26.09.2009 günü ölen ...’nın da, olay tarihinde oğullarından ... ile birlikte aynı konutta yaşadığı,

Sanık ...’nın, kardeşi mağdur ...’dan yurt dışına gidebilmek için bir miktar borç para alıp yabancı bir ülkeye gittiği, burada bir imkan bulamayıp yeniden yurda dönmek zorunda kaldığı, mağdur ...’e olan borcunu ödeyememesi üzerine, her iki tarafın da annesi olan ...’nın kendisine ait bir taşınmazın, ...’in oğlu olan diğer mağdur ...’a, onun da aynı yeri daha yüksek bir fiyatla kız kardeşleri olan ...’ye sattığı, bu satıştan elde edilen para ile sanık ...’nın, mağdur ...’e olan borcunun karşılandığı, tarafların annesi ...’in sağlığında, sanık ...’ın borcunu da ödemek için malını satıp devretmesi şeklindeki işlemin ardından, bu defa sanık ...’ın, taşınmazın ucuza satıldığını ve bu nedenle ileride doğabilecek olduğunu düşündüğü hakkına tecavüz olduğu iddiasını ileri sürerek, mağdurlardan değişik tarihlerde tehditle para istediğinin iddia edildiği olayda;
Öncelikle, 26.09.2009 tarihinde ölen ...’nın, sanığın borcunu ödemek üzere sattığı taşınmazın tedavül kayıtları celp edilip, tasarruf tarihinde ... adına tam ve/veya hisseli başka bir taşınmazın bulunup bulunmadığı, varsa hukuki durumlarını gösteren kayıtlar getirtilip, mal sahibinin ölüm tarihinde bu taşınmazların değeri ile sanığın borcunu ödemek için satılan taşınmazın satış tarihindeki bedeli saptanıp, buna göre sanık ...’nın saklı payını ihlal eden bir hukuki tasarrufun bulunup bulunmadığı araştırılıp, sanığın, mağdur ...’e olan borcunun anılan taşınmazın satışından elde edilen para ile ödendiği yönündeki savunması dikkate alınıp sonucuna göre, sanığın hukuken korunan bir alacağından bahsetmenin olanaklı olup olmadığı belirlenip, bu yöndeki tüm duraksamalar giderildikten sonra, tüm deliller bir arada değerlendirilerek, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik incelemeyle yetinilip, ihtimal ve varsayımlara dayanılarak yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,

2- Kabule göre de;

Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile ortaya çıkan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.