
Esas No: 2022/567
Karar No: 2022/1741
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/567 Esas 2022/1741 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2022/567 E. , 2022/1741 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, müvekkilinin 09/05/2008-18/06/2013 tarihleri arasında davalı işyerinde kalite kontrol elemanı olarak çalıştığını son ücretinin aylık net 1.700,00 TL olduğunu, yol ve yemek yardımı bulunduğunu ve sebepsiz olarak işten çıkarıldığını iddia ile, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 09/05/2008-30/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, yaş dışındaki emeklilik şartlarını taşıdığından 30/05/2013 tarihinde işten ayrıldığını, tazminatlarının ödendiğini, 01/06/2013 tarihinde yeniden işe başladığını, 18/06/2013 tarihinde ise istifa ederek işten tekrar ayrıldığını, 2. dönem çalışmasının bir yıldan az olduğunu herhangi bir işçilik alacağı hesaplanamayacağını, taleplerin zamanaşımına uğradığını ve diğer iddiaların doğru olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak; ücret miktarı yönünden 1.700,00 TL üzerinden yapılan hesap seçeneğine göre hüküm kurularak gerekçe-hüküm çelişkisinin giderilmesi, kıdem tazminatında mahsup yapılırken net/brüt ayrımına dikkat edilmesi ve işçi feshi söz konusu olduğundan ihbar tazminatının reddi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre; davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Somut uyuşmazlıkta; kısa kararda ihbar tazminatının kabulüne, gerekçeli karar hüküm fıkrasında ihbar tazminatının reddine karar verilerek, kısa karar ile gerekçeli karar arasında açık biçimde çelişki oluşturulmuştur. Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı ilamı gereğince bozma sebebidir. Kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
3-Bozma öncesi verilen kararda, hafta tatili ücretinin tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiş ve bu husus bozma kapsamı dışında kalmıştır. Bozma sonrası verilen kısa kararda, hafta tatili ücretinde faiz yönünden, dava tarihi-ıslah tarihi ayrımı yapılmış olup, gerekçeli karar hüküm fıkrasında ise, hafta tatili ücretinin tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilerek, bir kez daha kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Açıklanan nedenle de hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.