
Esas No: 2022/312
Karar No: 2022/1780
Karar Tarihi: 15.02.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/312 Esas 2022/1780 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, yaşlılık aylığı bağlanmasına rağmen kesintisiz çalışan işçinin kıdem tazminatı ve kullanmadığı yıllık izin günlerine karşılık izin ücreti alacağı konusu hakkında davalı tarafın savunması reddedilmiştir. Ancak, davalının temyiz itirazlarından sadece biri kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Bozma nedeni son dönem çalışması için geçerli olan toplu iş sözleşmesinin dikkate alınmamasıdır. Kanun maddesi ise belirtilmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin 23.07.1993 tarihinde çalışmaya başladığını, 2009 yılında yaşlılık aylığı bağlandığını, yaşlılık aylığı bağlandıktan sonra da kesintisiz çalışmaya devam ettiğini, kendisine tazminat ödenmediğini, 30.09.2012 tarihinde sağlık nedeniyle çalışmasına son vermek zorunda olduğunu bildirmesi üzerine, işverenle uzlaşarak çalışmasının sona erdiğini, kıdem tazminatının ödenmesi aşamasında, tazminatın hak edilenden daha az tutarda tahakkuk ettirilmesi sebebiyle işverenle aralarında uyuşmazlık çıktığını, kullanmadığı yıllık izin günlerine karşılık izin ücreti alacağının da bulunduğunu ileri sürerek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 23.01.2004-07.04.2009 tarihleri arasında çalıştığını, emekli olduğunu, bu çalışmaları için kendisine kıdem ile ihbar tazminatlarının ödendiğini, emeklilik sonrasında davacının 2009 yılı sonunda tekrar çalışmaya başladığını, 2012 yılı ramazan ayında dağıttığı ekmeklere karşılık marketlerden aldığı tutarları işverene eksik ödediğinin ortaya çıkması üzerine işyerini terk ettiğini ve bir daha da geri dönmediğini, son dönem çalışması için kıdem tazminatı hakkı bulunmadığını, yıllık izin ücreti bakımından davacıya haricen ödeme yapıldığını ileri sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Bozma ilamına uyan Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Bozma ilamı sonrası Mahkemece davacının 10.08.1993-31.12.2003 ve 23.01.2004-07.04.2009 tarihleri arasındaki çalışması bakımından kıdem tazminatının hesaplandığı,ödenen kıdem tazminatı miktarı mahsup edilerek bakiye kıdem tazminatının hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının toplu iş sözleşmesinden yararlandığı kabul edilerek, davacı vekilince sunulan; ... Gıda-İş Sendikasının, üyelerine hitaben yazdığı, ... sayfa halindeki yazı içeriğinde bahsedilen mali haklar esas alınarak giydirilmiş ücretin tespit edildiği anlaşılmaktadır.Ancak bu yazıda 01.01.2012 tarihinden itibaren uygulanacak ücret ve sosyal yardımlarım bildirildiği anlaşılmaktadır.Davacının iş sözleşmesinin sona erdiği tarih olarak 07.04.2009 tarihinin dikkate alınmasına göre bu tarihte geçerli olan toplu iş sözleşmesi dosya kapsamına alınarak bu toplu iş sözleşmesine göre davacının giydirilmiş ücretin belirlenmesi gerekli iken 2012 yılı geçerli olan Toplu İş Sözleşmesinin dikkate alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.