3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/85 Karar No: 2019/9582 Karar Tarihi: 06.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/85 Esas 2019/9582 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/85 E. , 2019/9582 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Kararın sanığın yüzüne karşı 01.10.2015 tarihli duruşmada verildiği, sanık müdafiinin 05.10.2015 tarihinde yazılı olarak süre tutum dilekçesi verdiği ve söz konusu bu dilekçenin 05.09.2015 tarihi ile havale edildiği, havale tarihinin karar tarihinden ve sanık müdafiinin dilekçe tarihinden önce olması hüküm verilmeden temyiz edilemeyeceği ve bu durumun hayatın olağan akışına aykırı olduğu dikkate alınarak havale tarihinin sehven 05.09.2015 tarihi yazıldığı anlaşılarak yapılan incelemede; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan adli raporlarına göre karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan ve sanığın da basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı olayda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması, 2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.