Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5544 Esas 2016/13192 Karar Sayılı İlamı

Tehdit ve hakaret suçlarından sanıklar ... ve ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-1. cümle, 125/1, 125/4, 43/2, 62, 50 ve 52/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 3.740,00 ve 2.180,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına dair Uzunköprü Sulh Ceza Mahkemesinin 25/03/2009 tarihli ve 2008/269 esas, 2009/74 sayılı kararının Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 22/05/2013 tarihli ve 2011/14194 esas, 2013/15596 sayılı ilâmı ile aleyhe bozulması sonrası yapılan yargılama sonucunda, sanıkların tehdit suçu yönünden, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-c, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Uzunköprü 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 29/01/2015 tarihli ve 2014/76 esas, 2015/96 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 16.02.2016 gün ve 94660652-105-22-15221-2015-Kyb sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/03/2016 günlü ve 2016/74431 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi.,
Dosya kapsamına göre, Uzunköprü Sulh Ceza Mahkemesinin 25/03/2009 tarihli ve 2008/269 esas, 2009/74 sayılı kararının sanıkların temyizi üzerine aleyhlerine bozulduğunun ancak anılan kararın sadece sanıklar tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 326/son maddesi uyarınca, hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 291 inci maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmişse bozma ilâmı sonrası yeniden verilen hükmün önceki hükümle verilen cezadan daha ağır olamayacağının ve bozma ilâmı öncesi sanıklar haklarında tehdit suçu yönünden ayrı ayrı verilen 3.740,00 Türk lirası adli para cezalarının sanıklar bakımından kazanılmış hak olduğunun gözetilmemesinde isabet görülmediğinden,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden Uzunköprü 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 29/01/2015 gün ve 2014/76 esas 2015/96 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, CMUK"nın 326/son maddesine göre gereği ve TCK"nın 53/1 maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerekeceğinden, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 07.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.