Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/709 Esas 2022/1876 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde makasçı ve kaynakçı olarak çalıştığını, çalıştığı sürece fazla mesai yaptığını, dini ve milli bayramlar ile resmî tatillerde de mesaisinin devam ettiğini, müvekkilinin uzun süre aylık ücretlerinin ödenmemesi, işlerin ağır olması, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile genel tatil ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... Çimento San. ve Tic. A.Ş. vekili, davacının müvekkili şirkette değil, dava dışı ... Denizcilik Acentesi Nak. Tic. Ltd. Şti.’nde çalıştığını, işçilik alacakları varsa bu şirket tarafından ödenmesi gerektiğini, davacının asgari ücret aldığını, haftanın her günü fazla çalışma yaptığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararını davacı ve davalı taraf temyiz etmiştir. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 27.09.2017 tarihli ve 2017/11279 esas 2017/19525 karar sayılı kararı ile “Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporundaki ücret tespitinin hatalı olduğu, davacının kıdemi, mesleği, fiilen yaptığı iş belirtilerek, iş kolu ile ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından veya iş kolunda birim işçilik fiyatları esas alınarak emsal ücret araştırılması ve bu emsal ücret diğer deliller ile birlikte değerlendirilerek davacının ücreti tespit edilerek, davacının tazminat ve alacaklarını belirlemesi gerektiğ ve davacı tanık anlatımlarına göre fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacakları kabul edilmişse de, davacı tanıkları husumetli veya akrabası olup bu hususta başkaca delil bulunmamasına göre söz konusu alacakların reddedilmesi gerekmektedir” gerekçeleri ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı gibi çalışan işçilerin açtıkları dava dosyalarının Yargıtay 7. ve 9. Hukuk Dairelerinin onama kararları ile kesinleştiği ve işçilik alacaklarını aldıkları gözetildiğinde hukuki güvenlik ile işçi lehine yorum ilkeleri ve tüm dosya kapsamı itibari ile fazla mesai ile hafta tatili alacağına ilişkin çalışmaların tanık delili ile ispatının mümkün olduğu ve davacının ücreti asgari ücret kabul edilerek hesaplamanın asgari ücret üzerinden yapıldığı, ilk kararı sadece davalı tarafın temyiz ettiği, usuli kazanılmış hak ilkesi nazara alındığında artık davacının ücreti bakımından davalı taraf lehine kazanılmış hak oluştuğu, davacının da ilk kararı temyiz talebi olmadığından emsal ücretin araştırılmasında hukuki yararının olmayacağı gerekçeleriyle direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı süresi davalı tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesince bozma kararı yerinde görülerek, direnmenin temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2018/(22)9-895 esas 2021/1080 karar sayılı 22.09.2021 tarihli ilamı ile fazla mesai alacağı talebinin kabulü gerektiği yönündeki direnme kararın yerinde olduğu, ancak ücret tespitine ilişkin davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı bozulmasına, hüküm altına alınan çalışma günleri ve çalışılan saatlere ilişkin davalı vekilinin temyiz itirazının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Direnme Dışındaki Temyiz İtirazlarına İlişkin Yapılan İncelemede;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin direnme sebebi dışındaki temyiz itirazlarının REDDİNE,
2- Direnme Yönünden;
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2018/(22)9-895 esas, 2021/1080 karar sayılı ve 22.09.2021 tarihli direnme kararının bozulmasına ilişkin kararı uyarınca, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 27.09.2017 tarihli ve 2017/11279 esas 2017/19525 karar sayılı bozma kararının (1) numaralı bendinde belirtilen bozma sebebi gereğinin yerine getirilmesi için dosyanın MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, nispi temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.02.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.