Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/18822 Esas 2012/1117 Karar Sayılı İlamı

Davacı, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26.maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Mahkeme tarafından hükmolunan 109,86 TL Kurum zararının miktarının tespitinde bir isabetsizlik yok ise de, yasal faizin başlangıcının “07.03.1994” onay tarihi yerine “29.06.1996” olarak kabulü,
2- Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “….sigortalı ve hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere….” ibaresi, Anayasa Mahkemesi’nin 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas ve 2006/106 sayılı Kararıyla, Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş oluşu karşısında, dava tarihindeki mevzuat ve içtihatlara uygun olarak açılan davanın, anılan iptal hükmü nedeniyle oluşan hukuksal durum gereğince kısmen reddine karar verilmesinde, tarafların sorumluluğu bulunmadığı halde, davacı Kurumun davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip vekalet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının;
1- 2.paragrafından “dava tarihinden" ibaresinin silinmesine, yerine “07.03.1994 onay tarihinden” ibaresinin yazılmasına,
- Davacı ...... Başkanlığı aleyhine vekalet ücretine dair 7.paragrafının tümüyle silinmesine ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınmayan temyiz harcının davalıdan tahsiline, 31.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.