Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/479 Esas 2022/1877 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Reşadiye Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının 09.10.2012-30.11.2016 tarihleri arasında aralarında organik bağ bulunan davalı şirketler nezdinde çalıştığını, kayden işe giriş-çıkış gösterilmekle birlikte çalışmasının kesintisiz olduğunu ve davalıların işçilik alacaklarının tamamından tüm çalışma süresi itibarıyla müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını, davacının 4 aylık ücret alacağının ödenmediğini, ücret alacağını ve diğer işçilik alacaklarını talep etmesi üzerine şirket tarafından ihbar önellerine uyulmaksızın iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, ödenmeyen 4 aylık ücret alacağı, fazla mesai alacağı, hafta tatili alacağı ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilemsini talep etmiştir.
Davalılar Cevaplarının Özeti:
Davalılar yasal süresinde cevap dilekçesi vermemiş, yargılama aşamasındaki beyanlarında davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalılar vekilince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince; davacının yaptığı iş, hizmet süresi, tanık beyanları, emsal ücret araştırması ve Türkiye İstatistik Kurumu kayıtları ile tüm dosya kapsamına göre, davacı işçinin aylık çıplak ücretinin net 3.000,00 TL, brüt 4.196,33 TL olarak kabul edilmesinin uygun olacağı, bu nedenle mahkemece aylık ücretin net 4.000,00 TL olduğuna dair hesaplama yapılan rapor doğrultusunda hüküm kurulmasının hatalı olduğu, dava dilekçesinde tüm alacaklar yönünden bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizin talep edildiği, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacağına yürütülmesi gereken faiz türünün yasal faiz olup, davacının gerek dava gerek ıslah dilekçelerindeki talebinin bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz olduğu, bu alacakların dava ve ıslah tarihinden itibaren yasal faizi aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faiz uygulanmak suretiyle tahsiline karar verilmesi gerektiği nedenlerine dayalı olarak mahkeme kararının kaldırılmasına davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.2 hükmü gereğince kaldırılmasına ve davanın esası hakkında yeniden hüküm kurularak kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Karar, yasal süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının dini bayram tatillerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise tamamında çalışıp çalışmadığı konusunda toplanmaktadır.
Somut olayda; davacı, dini bayramların tamamında çalıştığını iddia etmektedir. Davalılar cevap dilekçesi sunmamış fakat davalılar vekili yargılama aşamasındaki beyanlarında davacının dini bayram günlerinde çalışmadığını, işçilere bayramlarda izin verildiğini savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının dini bayramlarda iki gün çalışmadığı kabulüyle hesaplama yapılmış ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Zira davacı tanıklarından .... “...dini bayramlar dışında ulusal bayram ve genel tatillerin tamamında çalıştık” ve diğer davacı tanığı ....'da "... ulusal bayramlarda çalışıyorduk ancak dini bayramlarda tatil yapıyorduk..." şeklinde beyanda bulunmuş olmakla tanık anlatımından dini bayramlarda çalışılmadığı sonucuna ulaşılmaktadır. Bu durumda çalışma olgusu bakımından ispat külfeti üzerinde olan davacının dini bayramlarda çalıştığını yöntemince ispatlayamadığı kabul edilmeli ve genel tatil ücreti hesaplaması bu kabule göre yapılmalıdır. Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile davacının dini bayramlarda iki gün dışında çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.